Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

Στου χρόνου τα γυρίσματα

Μετά την συνεχόμενη πίεση των όσων έχουμε να αντιμετωπίσουμε ή αντιμετωπίζουμε και λόγω της έλλειψης της προσπελασιμότητας και των προβλημάτων που προκύπτουν από την απουσία της,ένοιωσα την ανάγκη να εκφραστώ αυτή τη φορά με ένα ποιήμα μου.



Ενας παράξενος χρόνος
ήρθε και μούδιασε τα άκρα μου
αυθάδικα ορμώμενος,
εγκατέστησε τις μέρες του
σε πλήρη ακινησία
εορτών,ανάπαυσης ή και μέριμνας
μόνο κάτι κρύες νύχτες
που η απόχη της μνήμης του ξεφεύγει
γλιστρά αθόρυβα,
και ανάβει επιμελώς το καντηλάκι
στο παρακείμενο ( της οικίας μου) παρεκκλήσι.

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

Ο.. πολιτισμός των αποκλεισμών (και) τούμπαλιν

Παραφράζοντας τον τίτλο γνωστής ταινίας,θάλεγα πως ''Ο πολιτισμός σταμάτησε στο βιβλιοπωλείο''..
Κάπως έτσι συμβαίνει στο βιβλιοπωλείο''Ιανός''στο κέντρο της Θεσσαλονίκης για όσους/όσες χρησιμοποιούν για την μετακίνηση τους αναπηρικό αμαξίδιο.Στο χώρο που γίνονται παρουσιάσεις βιβλίων υπάρχει ''απαγορευτικό''!!υλικοτεχνικό εμπόδιο δηλαδή σκάλες..Ετσι η αδημονία και η χαρά να παραβρεθείς κοντά σε αγαπημένους/ες συγγραφείς φρενάρει και σταματά απότομα και το μόνο που σου μένει πάλι είναι αυτή η απαίσια αίσθηση του βίαιου αποκλεισμού(γιατί και αυτό που υφίστασαι μία μορφή βίας είναι).Αναρωτιέμαι άραγε αν έχει νόημα τόση συσσωρευμένη γνώση εκεί μέσα,ή και η διακίνηση αυτής της γνώσης μέσα από πωλήσεις βιβλίων ή παρουσιάσεις,όταν αποκλείεται από την ελεύθερη πρόσβαση και συμμετοχή σ'αυτήν ένα σύνολο ανθρώπων.
Ενα άλλο βασικό θέμα στο οποίο έχω αναφερθεί εκτενώς μέσα απ'αυτό το μπλογκ,είναι τα μέσα μαζικής μεταφοράς για τα άτομα με αναπηρία στη πόλη της Θεσσαλονίκης, στο οποίο επανέρχομαι και θα ξανα-επανέρχομαι,μέχρι η μετακίνηση νάναι ελεύθερη όπως είναι για τους υπόλοιπους πολίτες.
Τα τρία προσπελάσιμα λεωφορεία του Ο.Α.Σ.Θ. λειτουργούν από το πρωί ως τις 8.30 το πολύ 9 παρά το βράδυ τις καθημερινές εκτός Σαββάτου και Κυριακής που παρατείνεταιτο ωράριο ως τις 10 κ μισή το αργότερο.Οπως είπα τα λεωφορεία αυτά είναι μόνο 3 για όλη τη Θεσσαλονίκη.Για να προλάβεις λοιπόν να κλείσεις το ραντεβού για την επόμενη μέρα(γιατί έτσι γίνεται τηλεφωνείς 24 ώρες πριν),θα πρέπει να καταφέρεις να τηλεφωνήσεις μεταξύ 7μισυ ως τις 8 παρά το πρωί αλλιώς το σίγουρο είναι πως δε θα βρεις ελεύθερο λεωφορείο για να πας την ώρα που θέλεις στον προορισμό που θέλεις.Βλέπετε μηδαμινός ο αριθμός των λεωφορείων για να καλύψουν τη μεγάλη ζήτηση και την ανάγκη για μετακίνηση τόσων πολλών ανθρώπων..
Το άλλο μέσο μεταφοράς είναι τα δύο μικρά λεωφορεία του δήμου Θεσσαλονίκης.Εκείνα λειτουργούν ως τις 8 το βραδάκι,σαββατοκύριακα και αργίες δεν λειτουργούν,ενώ συνήθως τα πρωινά ως τις 5 κ μισή το απόγευμα δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν γιατί είναι ''κλεισμένα'' για τις καθημερινές μετακινήσεις σε ειδικά σχολεία ή κάποιους εργασιακούς χώρους.
Και τέλος το μονάκριβο!!και πανάκριβο-στη κυριολεξία- περιβόητο ''λευκό ταξί''του παραρτήματος του Πανελλήνιου συλλόγου Παραπληγικών Βόρειας Ελλάδος.Το λειτουργεί ιδιώτης,όπου κάθε μετακίνηση την χρυσοπληρώνεις,π.χ.σε ένα ταξί αν μια διαδρομή κοστίζει 5 ευρώ,στο λευκό προσβάσιμο ταξί θα πληρώσεις ΄δεκαπέντε, κοκ.Για να μπορέσεις δε να κλείσεις ραντεβού θα πρέπει να τηλεφωνήσεις μέρες πριν και αν ταυτίζεται το δρομολόγιο με την διάθεση της οδηγού-ιδιώτη που το δουλεύει θα πας εκεί που ζητάς.
Αυτά είναι τα περιοριστικά επιτρεπτά μέσα μετακίνησης εν έτει 2009.Απαράδεκτο το λιγότερο που μπορώ να πω.
Ολα τα παραπάνω συνθέτουν και δείχνουν, το πόσο ανθρώπινο είναι το πρόσωπο μιας χώρας.Την αληθινή της σκέψη,την κουλτούρα της..Δε θα πω τίποτα περισσότερο.Μόνο για να κατανοήσετε καλύτερα το θέμα του αποκλεισμού στις μετακινήσεις,σκεφτείτε τον εαυτό σας χωρίς το αυτοκίνητο σας,χωρίς να υπάρχουν ταξί μόνο ελάχιστα λεωφορεία στη διάθεση σας προκειμένου να πάτε στις δουλειές σας,στις δραστηριότητες σας ,στη ψυχαγωγία σας ή όπου αλλού προκύπτει ανάγκη να πάτε.Τίποτα άλλο..