Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2009

Πετώντας ...προς την Ελευθερία.

Η Νεφερτίτη άφησε για λίγο την ανέμη,και πήρε στα χέρια της το μουσικό κουτί.Το άνοιξε και μια μελωδία απλώθηκε στο δωμάτιο. Ενοιωσε τόσο αλλόκοτα όμορφα, έκλεισε τα μάτια της και αφέθηκε...

Ηταν η ώρα της ελευθερίας της.Η ώρα που άφηνε το σώμα της πίσω,και πετούσε σαν αερικό πάνω από τη πόλη.
Τη νύχτα,μπορούσε να δει καλύτερα.Τότε αποκτούσε τη δύναμη να ανατρέπει -έστω και για λίγο- τη ζωή της και τις ζωές των άλλων.Κυρίως εκείνων που το πρωί θα φορούσαν τις μάσκες των καλών και θα της χαμογελούσαν.
Επειτα έφευγε...ταξίδευε μακριά.Πριν φέξει όμως γύριζε πάντα πίσω.Αυτή ήταν η συμφωνία.
Αν κάποια μέρα αργούσε και την προλάβαινε το φως της μέρας,τα φτερά της θα έλιωναν και όλοι θα μάθαιναν το μυστικό της.

6 σχόλια:

katerina είπε...

Περίεργη η Νεφετρίτη, σαν....να μας μοιαζει λιγάκι !!!Φανερώνει τις επιθυμίες μας....να δουμε καλυτερα,να κάνουμε ανατροπές,να ταξιδέψουμε μακρυά...πέρα απ την πλασματική εικόνα του εαυτού μας...να συναντήσουμε επιτέλους το πραγματικό μας πρόσωπο,να νοιώσουμε ελεύθεροι....
Ναχεις ένα όμορφο βράδυ απροσπέλαστη πόλη!!!

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Πόσες φορές ,δεν αφήνουμε κάποια στιγμή το σώμα μας πίσω και σαν μια αλλη Νεφερτίτη πετάμε προς την ελευθερία του νου και της ψυχής ?
Σαν τα πουλιά παίρνουμε ύψος, σπάμε τα δεσμά που μας δένουν με την γή και σ ένα ταξίδι αστραπή αναζητούμε ν' αγγίξουμε τα πιο τολμηρά όνειρά μας ?
Η επιστροφή μας βρίσκει έτοιμους
σαν τα παιδιά να ξαναμπούμε στο παιχνίδι της περιπαίτειας.

Καλή νύχτα γλυκιά μου.
http://ligery.pblogs.gr
http://lygeri.pblogs.gr



Κατά ένα μαγικό τρόπο σπάμε τις αλυσίδες και ανατρέπουμε το καθεστώς της φυλακής εντός μας ,και σαν τα
πουλιά πετάμε ψηλά,αφήνουμε πίσω την γή

anepidoti είπε...

τι σύμπτωση...
η νεφερτίτη σου πετάει για να νιώσει λίγο ελεύθερη,
η δικιά μου...καρναβαλίζεται...
λες και συζητούσαμε...
καλό πέταγμα, γλυκειά μου!

Απροσπέλαστη πόλη είπε...

:)Συγγενείς σκέψεις γι'άλλη μια φορά Κατερίνα.
Κρατάω το''να συναντήσουμε επιτέλους το πραγματικό μας πρόσωπο,να νοιώσουμε ελεύθεροι''
Καλή σου νύχτα

Απροσπέλαστη πόλη είπε...

Αχ Λυγερή μου μακάρι νάχαμε φτερά και κάποιες φορές να μπορούσαμε να πετάξουμε σαν τον γλάρο Ιωνάθαν,να νοιώσουμε την αληθινή αίσθηση της ελευθερίας μακριά από τους περιορισμούς που μας επιβάλλουν και τη στέρηση της μέσα από αποκλεισμούς και απροσπέλαστες διαβάσεις.
Σε φιλώ,καλή σου νύχτα

Απροσπέλαστη πόλη είπε...

Χαχααα ψάχνουμε τρόπους διαφυγής Ανεπίδοτη μου.:)
Ανεπίδοτη εσύ,Απροσπέλαστη εγώ,λες να φταίει το Α???
Και ευχαριστώ για την ευχή,μέχρι να ξημερώσει...έχω καιρό για πέταγμα..
φιλιά,καλή σου νύχτα.